Günler güz yapraklari gibi birer birer dökülürken ayaklarimin dibine, ben
her gece karanliga dikip gözlerimi senin aydinligini bekledim.
Sen yoktun...

Binlerce adim attim bu kentin sokaklarinda. Her köseyi, her parki, her
agaci ezberledim. Sevdaya bulanmis her kaldirim tasinda senin adini aradim.
Sen yoktun...

Evlerin duvarlari birer birer üzerime yikildi. Her bir hücremin acisini ta
yüregimde hissederken beni enkazin altindan çekip alacak elini aradim. Sen
yoktun...

Özlem sarkilarini ezberledim. Kimini bagira bagira, kimini fisiltiyla
söyledim. karanliga haykirdim hasretimi. Sesimi duyacaksin diye bekledim.
Sen yoktun...

Senden gelecek bir tek haberi bekledim. Saatler asirlar gibi geldi,
geçmedi.
Çalan her telefonu yüregimin deli bir çaglayana donen atislariyla açtim.
Senden baska duydugum her seste hep ayni hayal kirikligini yasadim.
Onlar beni duymak istiyordu, bense seni.
Sen yoktun...

Seni aramaktan yorgun düsmüs bedenimi karanligin kucagina uzattim her gece.
Bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasini istedim. Olmadi.
Kaç gece sabahi ettim gözlerimi kapamadan, Kaç gece merdivendeki ayak
seslerini dinledim gelen sensindir diye.
Sen yoktun...

Her yagmurla birlikte hüzün de yagdi bu kentin üzerine. Bulutlar
yalnizligin isaretiydi benim için. Beni islatan yagmur Olmadi. Ben senin
özleminle sirilsiklamdim her mevsim. Hayat merhaba dedi bahara çiçek çiçek.
Uzun kistan sonra gelmez dedigim göçmen kuslarin donusunu gördüm.
Sen yoktun...

Her istasyon her otogar adresim oldu. Bir trenden inersin sandim.
Otobüslerdeki her yolcuya sensin diye baktim. Ya da yolculuklara vurdum
kendimi. Kimsenin ugramadigi köylere, adi duyulmamis kasabalara gittim.
Senden bir iz aradim.
Sen yoktun...

Denizin sonsuz maviligine umut bagladim. Kiyilarda tükettim bekleyislerimi.
Hep sensiz gemiler geçti limanlardan. Ben gemicilerin hasret türkülerine
eslik ettim.
Sen yoktun...

Gözümden bir tek damla yas akmadi. Onlar sana aitti, sana kalmaliydi.
Kimselere söyleyemedim acilarimi. Bekleyisimin öyküsünü kimselere
anlatamadim.
Nice firtinalar koptu yüregimde. Dalgalar dövdü hayallerimi. Siginacak bir
liman, yaslanacak bir omuz aradim. içimi dökecek bir insan aradim.
Sen yoktun...

Her gece ay paramparça oldu. Her gece yildizlar birer birer dustu
sokaklara. Yildizlari saçina takip gelmeni bekledim. Ayi avucunda bana
getirmeni bekledim. Ve bir günes gibi dogup aydinlatmani bekledim bu
kapkara dünyami.
Ama...

Sen yoktun...